Güzel Şeyler Oldu

Uzun zaman oldu yaz(a)madım…

Oysa ikinci bebeğimizi beklerken, hafta hafta gelişimlerimizi ne de güzel yazardım. Şimdi soruyorum kendime?

Zamansızlık mı?

Tembellik mi?

Kesin bilgi: Tembellik!

Güzel şeyler oldu…

Kızlar büyüyor. Küçük kızım 19 aylık, büyük kızım 4.5 yaşına geldi.

Ve tabir-i caizse ilk gözümün ağrısı meleğim, 8 Eylül 2014 Pazartesi günü ilk kreşine başlıyor. İş hayatını bıraktıktan sonraki günler geliyor aklıma… benim için epey zor bir süreç olmuştu. Aslında çocuklarımın ilk yıllarında beraber olmak, hep istediğim bir şeydi fakat yanımda küçük bir çocuk ve koca bir evin sorumluluğu sanırım beni korkutuyordu… Ama iyi geldi bu süreç; ailemiz dört kişilik oldu, blog yazmaya başladım, ikinci üniversitemi bitirdim, bolca kitap okudum, gündemi takip ettim, yeme/içme konusunda bir çok şey öğrendim, çocuklarımla doyasıya zaman geçirdim, onların ay ay gelişmelerine şahitlik ettim. Nasıl daha iyi ‘’anne- eş’’ olurum?  diye araştırmalar yaptım.

Tabi ki bu süreçte sevgili eşimin sonsuz desteğini asla yok sayamam. Çocuklarla birlikte bizlerde büyüdük karı-koca ve mutlu şekilde yaşamımızı sürdürüyoruz…

Neredeyse 4 yıldır evdeyim ve çocuklarımla elimden geldiğince kaliteli zaman geçirmeye çalışıyorum. Eğitim evde başlar anlayışından yola çıkarak, her şeye onları da dahil etmeye çalışıyorum. Pasta- kurabiye yaparak, kitap okuyarak, evde oyun oynayarak, parka giderek, konuşarak, akşam babamızı karşılayarak ki baba eve gelince babamız ile aktiviteler başlıyor…

Bir de abla ne yaparsa taklit ve takip eden, onunla oyun oynamak isteyen bir kardeş var evde. Evin ikinci çocuğu olup, önünde bir büyük boy olunca daha kolaymış büyümek. Biz de tecrübe ettik. Kimi zaman ablamız bu durumdan memnun olmasa da… O peşinden hızlı adımlarla koşmaya devam ediyor.

-Aba ge (Abla gel)

-Abaaa aç

Ne diyeyim çok şükür, bin şükür sizi verene…

Unutmadan :) bugünden kalan pasta aktivitemiz ve tarifi ekleyivereyim:

Malzemeler:

• 1 Paket margarin (elinde ez)
• 1 Çay bardağı sıvıyağ
• 4 Yemek kaşığı pudra şekeri
• 4 Yemek kaşığı nişasta (buğday veya mısır fark etmez)
• 1 paket vanilya
• 1 paket kabartma tozu
• 3-4 su bardağı un

Yapılışı: 

Hepsi karıştırılıp, ele yapışmayan bir hamur elde edilir ve şekil verilir. Gerçekten hepsi bu. :)

Ne çok şey var da  yaz- çiz bitmez…

Sahi yazılarımızı takip ettiğimiz blogdaşlar vardı. Hala buralarda mısınız?

Özledim...